Ons Saartje

Even snel een berichtje tussendoor.
Saar is vandaag voor de tweede maal loops geworden.
We zijn vanavond gaan wandelen en voor we vertrokken, zat Saar in de hal, we hebben daar
laminaat en er zat een veeg bloed op de vloer, dacht eerst dat Saar wat aan haar poot had, maar nee hoor het was niet haar poot.

Ons meisje is voor de tweede maal loops en nu valt mijn kwartje ook weer.
Saar was afgelopen zondag zo eigenwijs,maar ik dacht eerst dat het door de haas kwam die we tegen het lijf liepen, dat ze niet wilde luisteren, maar later op de dijk was ze helemaal stokkendoof. Ik
zei "Saar je bekijkt het maar, ik ga naar huis, toedeledoki"
We zijn samen thuisgekomen hoor. En zeg nu zelf hier kan je niet boos op zijn.


 

Ze heeft vanavond eerst met Willy haar rondje hard gelopen en vervolgens met mij en Liliane
nog een tourke gewandeld, Saar heeft netjes aan de lijn gelopen.
En moet je weten dat we zeker een vijftal hazen zijn tegengekomen en dan komen de eenden je ook nog eens rakelings langs je hoofd vliegen.

Bij thuiskomst Brigitte een berichtje gestuurd, want hoe moet het nu met de fokkersdag , met allemaal die hondjes. Is volgens Brigitte geen probleem en mag Saar haar sexy string weer aan :-)

Ben heel benieuwd naar de fokkersdag en heb er veel zin.

 

 

 

 

 

 

 

Vakantie en zo.

Doordat ik veel op facebook lees over de stabij hondjes, vergeet ik zelf in mijn blog te schrijven.

We hebben de mei vakantie op de camping doorgebracht en het was net als vorig jaar een hele belevenis met Saar erbij.

We hadden een heel mooi plekje aan de ingang van de camping, lekker uit de wind en in het zonnetje.


ONTBIJTJE  'S MORGENS

We hadden de bench meegenomen met een hoes erover voor in de voortent.
vrijdag na een dagje werken tot 19.00 uur, toch nog naar de camping vertrokken.
Daar aangekomen stond de familie ons al op te wachten, Samen stond de caravan met
voortent in no time.
Samen nog wat lekkers gedronken en daarna het bed in. Saar was het hier niet mee eens, vorig jaar stond ze met de kleine bench in de caravan. Maar ja Saar past niet meer in de kleine bench en de grote bench past niet in de caravan. Niet moeilijk doen ik wil slapen en Saar op haar kussen in de caravan gelegd. Ging prima, ben zelf een paar keer wakker geworden, maar Saar sliep als een roos.
Tot 7.30 uur Saar gaat naar de deur en blaft, ik met een duffe kop "Saar kom maar hier", nee zegt Willy er staat iemand aan de deur. Ik uit bed ( waar zijn de helden van vroeger) staat mijn schoonbroer in de tent ik kom Saar uitlaten. Uhhh ja dat kan maar de riem ligt nog in de auto. Dat noemen ze uitslapen.
Saar heeft de volgende nacht in de bench geslapen en de nacht daarop volgend sliep ze al in de bench en werd ze wakker van een brommer, vanaf toen heeft ze de rest van de week op haar kussen in de caravan geslapen en bij thuiskomst ging ze weer netjes in de bench.


Saar was heel waaks op de camping, we stonden aan de ingang. Was misschien toch niet zo'n goed plekje.
Ieder die op de camping kwam en van de camping vertrok werd aan een grondige inspectie onderworpen en luidkeels begroet. Dit vonden wij zelfs iets minder leuk. En hebben vervolgens een planten spuit gekocht en als Saar te luidruchtig werd, kreeg ze de volle laag

 

.

Saar zat aan een boom met een lange lijn, zo kon ze makkelijk de familie in de gaten houden.

We hadden een druk programma.
's Morgens liep ik met Saar een rondje door de polder, we vertrokken van de boerderij en
liepen zo via een land weggetje waar verder niemand komt richting de grote weg om dan vervolgens via een kleine weg weer bij de camping uit te komen een rondje van 2 à 3 km.
Daarna ging ze samen met Willy naar de bakker, Willy op de fiets en Saar liep er naast.
Dit deed ze heel goed. 's middags gingen we soms weg, Saar ging dan niet altijd mee.
Ze is mee naar Sluis, Cadsand en met de boot naar Vlissingen geweest.
`s Avonds liepen we rondje naar Cadsand, daar was namelijk een Italiaan met heel lekker ijs.
Dat was een rondje van zo'n 5 km.
Vervolgens liep Willy die week 2 x hard een rondje van 5 km en een van 10 km en Saar liep vrolijk mee. Dit doen ze nog steeds en Saar vindt het geweldig. Het gevolg dat Saar na de vakantie 1 kg
minder woog.
Heb ondertussen haar portie eten maar wat verhoogd.

Ik heb de planten opgeruimd in de vensterbank , ik wil iets nieuws, weet alleen nog niet goed wat.
Saar maakt direct gebruik van de ruimte, om de buurt in de gaten te houden.
Is niet de bedoeling, maar ze kopieert het gedrag van Miep, die zit namelijk ook altijd op de vensterbank, maar ja die is iets kleiner.

En wat ik niet voor mogelijk heb gehouden is vanavond gebeurt. Miep en Saar samen op de bank zonder ons erbij en geen geblaas van Miep, ik keek op van mijn werk en mijn mond viel open.

Zie hier het bewijs.

 

 

 Er is nog hoop.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Clubmatch 06-04-2013

Zaterdag ochtend 18.15 tijd om op te staan, want we gaan weer richting Arnhem, nu is het Zutphen
voor de clubmatch.

Ik moet zeggen het deed even pijn na een leuk verjaardagsfeestje de vorige dag.
Alle spullen in de auto een slok koffie naar binnen gewerkt en daar gingen we richting Zutphen.

Netjes op tijd aangekomen en het is zo leuk, je komt mensen tegen met allemaal een stabij of wetterhoun en voor je het weet sta je met een wild vreemde te babbelen.

We hebben helaas pech met de foto's de camera stond niet goed ingesteld en ik heb geen duidelijke foto's van het gebeuren.
Hopelijk krijg ik er nog enkele van Josette doorgestuurd.

Eerst met z'n allen in de ring, vond het toch een beetje eng, we hadden niet geoefend.
Maar de keurmeester dhr. Rutten was leuk en behulpzaam, hij zag direct dat Saar graag hard loopt.
Hij vroeg daarna om haar te laten staan, Saar deed het netjes, maar ze keken niet, de keurmeester had even overleg en op het moment dat ze wel keken had Saar er genoeg van.
We mochten weer uit de ring en zijn samen met Josette en Amy naar buiten gegaan en stukje gelopen
en op een uitloop veldje nog losgelopen. Amy had een zeer goed en Saar een uitmuntend, zodat we weer in de ring mochten. Weer en rondje gelopen en laten staan, Saar vond het maar niks. We zijn niet in de prijzen gevallen, maar dat maakt voor ons niets uit. Wat wij voor Saar voelen en Saar voor ons is toch niet in punten te vertalen. Ben wel blij met het keuringsrapportje: Prima rasbeeld, Mooi vrouwelijk type, Goede oren, Mooi donker oog, Goed gebit, Staat goed op de benen, achter fractie ondergeschoven (?) Goede ribben, Goed Bone (?), Goede voeten, Loopt zeer vlot, Uitmuntende vacht.
Zijn die duikjes in de Westerschelde niet verkeerd, want er komt geen shampoo bij Saar aan te pas.
We hebben ook bij de broertjes gekeken en die hadden allemaal een uitmuntend, Brigitte kan trots zijn op haar nest.
Het was een hele leuke dag samen met Josette en Jan naar heel veel hondjes gekeken.
Het was een hele leuke ervaring, maar we denken allebei het zelfde over een show, het is niet ons ding.
Ik geniet toch meer om samen met Saar buiten bezig te zijn.

Als laatste hadden we nog het DNA onderzoek,we hebben zeker 1 uur gewacht,
Josette stond met Amy zo weer buiten, maar Saar vond het helemaal niks en is dan ook niet
te paaien met een koekje. Saar haar hart is goed en het bloedprikken werd in een houdgreep gedaan.
En daarna accepteerde ze wel een koekje.

We hebben nog een leuke Friese halsbandje en lijn gekocht. En zijn daarna weer huiswaarts gekeerd.
Willy heeft het eerste uur gereden en ik het laatste stuk.
We zijn maar om een patatje gereden en op de bank ingestort, Saar heeft zich niet meer verroerd. Toch wel vermoeiend zo'n dagje.

 

 

 

 

 

 

 

Zin in het voorjaar zeker weten

 Ja wie heeft er geen zin in het voorjaar, heerlijk naar buiten alle ramen en deuren open.
Een frisse wind door heel het huis, ik zit er met smart op te wachten.

Niet iedereen denkt er zo over Saar vindt het prima zo.

Wat loop ik gigantisch achter met mijn blog.
Er is veel gebeurd afgelopen maand.
7 maart was het heugelijke feit dat ons meiske alweer 1 jaar geleden het levenslicht zag.

Wat is ze mooi geworden en dan bedoel ik niet alleen haar uiterlijk.
Saar is een heel sociaal hondje en heeft een uithoudingsvermogen van heb ik jou daar.
Waar wij en Saar van houden is een heerlijke knuffel. Samen op de bank gekruld liggen.
Laat het dan maar sneeuwen en waaien, het kacheltje snort heerlijk en wij snoezelen samen op de bank.

Deze foto is van 24 maart, dat heb ik nog niet vaak meegemaakt, dat er dan nog sneeuw ligt, Saar blijft het leuk vinden.


10 maart de nestwandeling op het landgoed Mariendal.
Het was een stukje rijden, maar wat was het een mooie plek om te wandelen met zoveel hondjes.
Mooi op tijd (een ietsie pietsie mis gereden en af en toe niet naar Tommeke geluisterd) kwamen we
op het parkeer terrein aan.
Brigitte had voor de inwendige mens gezorgd.

De her kennismaking met het nest verliep super, het was een dolle boel en vader Dries liet zich af en toe horen.

Brigitte wilde het nest graag op de foto, nu zijn haar hondjes ware foto modellen, maar de rest
wilde niet echt meewerken.
Al met al hebben we de hondjes op de foto gezet, niet netjes op een rijtje , maar en masse rond Brigitte, die lekkere hapjes uitdeelde.

Je kan hier precies zien, wie wat lekkers bij had, prachtig gewoon.
Al met al hebben we ruim 3 uur gewandeld en zelfs buiten thee gedronken.
Het was een leuke middag, met ieder een babbeltje kunnen maken en veel herkenbare verhalen gehoord. Genieten van de bovenste plank.
Terug naar huis gestopt om een hapje te eten, eerst vragen of Saar mee naar binnen mocht, anders ging het feest niet door. Ik weet het, ben heel erg, maar Saar hoort er nu eenmaal bij, dus wij uit eten Saar ook. Was geen probleem hoor en na een heerlijk soepje en bordje eten de reis naar huis vervolgd.
Saar sliep wel in het restaurant, maar niet in de auto.

23 maart workshop zweetwerk.

We zijn weer vroeg in de ochtend vertrokken en de reis verliep vlot.
Dacht nog zo opletten, dat ik bij Arnhem niet verkeerd rij, oeps voor de tweede keer in 2 weken,
reed ik toch weer mis. Maar ook nu kwamen wij weer op de goede plek uit.
Brigitte had wederom voor lekkere koffie en suikerbrood gezorgd.
Na de eerste uitleg konden we starten.

 

 

 

 

 

Eerst het ritueel, dan een beetje pens eten en het pensspoor volgen, wat door Marianne was uitgezet.
Saar deed het prima, ze was even afgeleid, maar ging toen netjes verder.
Nadat iedereen was geweest, gingen we een bloedspoor uitzetten.
4 doosjes met stukjes orgaan en daartussen een spoor uitzetten.
Saar mocht het spits afbijten.
Saar was het nog niet vergeten, eerst een hapje eten en dan spoor volgen. Maar dat was nu niet de bedoeling , het eerste bakje diende enkel om te ruiken, Saar zette er braaf haar tanden in.
Bakje van Saar afgenomen en het spoor laten volgen, aha een tweede bakje, hap zegt Saar, daar gaat het tweede bakje in Saar haar bek. Nee Saar enkel ruiken en spoor volgen. Ook het tweede bakje verdwijnt in Marian haar jaszak. Op mijn commando Saar zoek spoor, gaat ze netjes langs mij
achterom en gaat voor Marian zitten. (daar zijn namelijk de bakjes). Slim hondje toch :-)

Bij de volgende hondjes hebben we de bakjes maar weggelaten en enkel op het einde van het spoor een bakje gezet.
Het was een leerzame en zeker een hele leuke middag.

Zaterdag hebben we de clubmatch, zal wederom vroeg uit de veren zijn, maar wat hebben we er zin.
wordt vervolgd.

Modderbad

20-02-2013

Nog even en dan wordt ons Saartje weeral één jaar.
Wat is dit jaar omgevlogen.

In het begin spannend en bang om iets fout te doen, net als toen de kinderen werden geboren.



Zwijmel zwijmel

Wat een geluk, dat Brigitte ons goed heeft voorgelicht wat wel en niet te doen, we hadden
zeker in de eerste beste val kuil gelopen, weersta maar zo'n snoetje.

Saar heeft zich goed ontwikkeld en is voor ons een droomhondje geworden,
jammer alleen dat puppy's zo snel groot worden.

We hebben Saar vanaf het begin laten wennen om te douchen en haar af te drogen en ik moet
eerlijk bekennen, daar hebben we HEEL veel gemak van.

Saar maakt er geen probleem van om eens lekker vies te worden.

Zo ook gisteren het was heerlijk weer en we trokken samen naar de dijk.
Hier is Saar nog proper, maar dat duurde niet lang.
Ik had expres geen bal meegenomen omdat ze dan veel te veel op mij gefixeerd is, ik
wilde Saar weer lekker op het strand achter de vogels aan laten gaan.
En dat heeft ze ook gedaan.

 

Daarna kom je lekker door het slik terug naar het baasje gebaggerd.
En zie je er ongeveer zo uit.

Geeft niks nog even laten zwemmen en dan is er het meeste er wel uit.
Saar dacht daar iets anders over,  het was laag water en we gingen naar de kop van de steiger,
een balletje wat Saar eerder deze week kwijt was en nu weer gevonden in het water gegooid en daar stond ze dan.

Saar heeft zolang gewacht totdat de golven het balletje in haar bek gooiden.
Dus met een heel vies slikkerig hondje naar huis gegaan.

Thuis gekomen dan maar lekker douchen en om voor het baasje het beetje makkelijker te maken op
de bank gezet.
Saar gaat er zelf op en blijft staan totdat ze schoon is, heel geduldig.

    

Het kan weer Zwemmen in de Zee

3 februari 2013

Met Saar gisteren en vandaag het stuk naar Perkpolder gelopen en nu het niet meer vriest en er geen sneeuw meer ligt, wordt Saar weer lekker mottig (lees "heel vies", met andere woorden een grijs hondje ipv het mooie zwart witte).  Ik probeer een filmpje erop te zetten van het zwemmen , maar het wilt niet lukken jammer.
Dan maar de zwemmers van de nieuwjaars duik.

Saar was gisteren nog heel voorzichtig om de bal te halen, maar nu vind ze het echt weer een sport en overwin ze de golven en gaat er in. Vandaag was de zee rustig en durfde ik de bal heel wat verder te gooien. Het commando zoek de bal of enkel zoek is voor Saar het sein om er voor te gaan.

Alleen het terug brengen gaat niet altijd zoals het hoort. Zelfs niet met een zakje smac bij de hand.
Ze legt de bal soms voor mij neer en voor ik haar kan belonen is ze weer als een speer weg.
andere keren legt ze de bal ergens neer (baasje vindt hem wel) en rent als een gek weer naar beneden,
om daar met een staart die draait als een schroef van een helicopter te wachten op de bal.
Dit feest gaat niet altijd door en ik roep haar weer naar boven. Zo zijn we lekker in de weer en kan ik Saar middels een werpstok en een bal heerlijk laten lopen.

Wanneer we thuis komen wacht er haar een warm onthaal, ze wordt goed droog gewreven met een handoek en gaat daarna prinsheerlijk voor een warme kachel liggen.

Wat hebben wij al een aantal knuffels, balletjes en speeltjes voor Saar gekocht.
Met een beetje geluk blijft het 5 minuten heel.
Vorige week was het sneller stuk, een leuke knuffel, met een piepje erin, een touw met daaraan 2 balletjes, was wel heel snel aan barrels.
Saar is heel vernuftig om alle piepjes uit de knuffels te slopen. en van de inhoud dan maar niet te spreken, de vlokken vliegen om je oren.
Zie hier het resultaat, het klompje heeft het nog lang vol gehouden, maar moest er toen ook aan geloven.
Saar haar nest knuffel is door Sabine opgelapt en gaat nu zonder vulling door het leven.

 

 

Willy en Saar hebben er een maatje bij gekregen op de bank.

Vrijdag avond even heel relaxed op de bank met z'n drietjes.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wat in zand kan, kan ook in sneeuw.

26 januari 2013

Het ligt nog steeds wit in Walsoorden en vandaag heb ik mijn telefoon mee om foto's te maken van Saar in de sneeuw.

Weet nu dat het niet handig is om in de kou met handschoenen een ballen werper, een hondenriem en een telefoon in je hand om foto's te maken of anders gezegd op tijd foto's te maken.
Wanneer ik zo ver was om een foto te maken was Saar hem al gesmeerd.

Maandag, direct na het werk met Saar naar de dijk, het was nog licht en dat loopt voor mij toch gemakkelijker dan in het donker.
Saar op de dijk los gelaten en ze liep direct naar het strand.
Ik loop op de dijk richting Perrkpolder en Saar volgt of loopt vooruit, ik roep "denk erom niet in het water is veel te koud". De vogels roepen wel en Saar staat te twijfelen aan de rand van het water, maar loopt er gelukkig er niet in.

Waar is die bal weer gebleven.

We lopen een kleine ronde en gaan bij de dam over de dijk en gaan dan via de binnendijk weer richting Walsoorden.
Nu zitten er momenteel veel fazanten in de polder en sloten. Saar niet te lui, sprint naar de sloot en de fazanten vliegen met veel kabaal op.
Nu had een fazant niet zo veel geluk, ze vliegt naar de top van een boom, gaat daar op een te kleine tak zitten en verlies met nog meer lawaai  haar evenwicht en valt weer uit de boom.
Jammmer ik had geen camera bij om dit te filmen. Het kon zo in Animal Crackers.



Ik heb hem bijna.

Dinsdag, weer na het werk,
direct met Saar aan de wandel.
De ballenwerper mee en gaan.
Voor het eerst komen we nu met één bal meer naar huis. Saar heeft deze week al twee ballen gevonden op de dijk, meestal is het andersom en zijn wij de bal kwijt.
Bijna thuis komen we de buren tegen Michiel met Bliksem (onbekend ras) en Peter met Dobby ( Border Collie) samen nog even gespeeld.
Saar vond het opeens genoeg en kwam netjes naast ons zitten.




Donderdag tussen de therapieën door, met Saar
naar Perkpolder gewandeld.
Het was zo koud, dat het slik op het strand bevroren was, Kostelijk Saar achter een bal aan en in een slip en zonder zich vies te maken.

Dit is aan de zoete kant van de dijk en kan Saar af en toe een sloot in duiken of op het land kan lopen.