Jonge Dame

 

20 december

 

 Ja, het is zover, Saar is in de volgende
fase van haar leven.
Voor de eerste keer loops.

Het zat er aan te komen, ze was al dagen
heel, maar dan ook heel eigenwijs.
De simpele commando's zoals voet, werd
na heel lang dralen en draaien pas uitgevoerd.
En owee  als ze de kans had, ging ze ervandoor.

Dus toen ik donderdag tussen de middag thuis kwam en Saar steeds maar aan het likken was, zei William, heeft Saar wat.
De staart opgetild en ja hoor, het was zover.

Op zich valt het vloeien mee,met een speciaal dweiltje en een Dettol sopje was het goed bij te houden.


Maar vandaag toch maar een broekje aangedaan,
want eerste kerstdag gaan we naar de familie
Menu in een gehuurd huisje en tweede kerstdag komt de familie de Caluwe op bezoek, dan kan ik het niet maken om met een dweiltje achter Saar aan te lopen :-)

Nu weten we het zeker, we hebben het allerliefste, mooiste en vooral het gemakkelijkste hondje uit het nest van Imre ;-)
Saar accepteerd het broekje heel gewoon.
Daarnet is Willy met Saar gaan wandelen, daarna lekker douchen, afgedrogen en broekje aan.
Ze vind het allemaal prima.

Als ze daarna maar met Willy op de bank kan chillen.

Eerste ontmoeting met de sneeuw

Oei, ik zie nu pas hoe lang het weer geleden is, dat ik wat op het blog hebt gezet.


Saar is ruim 9 maanden en weegt momenteel 15,6 kg, ze is vorige week nog bij de dierenarts geweest met een kapot pootje.

We zijn s'zondags lekker naar het strand geweest en Saar heeft daar in een oester gestapt en die zijn gemeen scherp.
Gelukkig viel het mee, de snee was niet zo diep en de dierenarts heeft enkel de randjes eraf geknipt
ontsmet en een dosis antibiotica.
S'avonds nog een rondje gelopen, ging prima tot het viaduct van Perkpolder, daar was waarschijnlijk gestrooid met zout en Saar ging direct liggen en likken aan haar poot.
Hebben dan maar de korte weg door de bosjes naar huis genomen.

Ik heb van het beetje sneeuw dat we hier hebben gehad, toch snel in mijn pyjama in de sneeuw, een paar foto's van Saar kunnen maken.

Ze vond het geweldig, lekker struinen en maar lopen snuffelen er ging een nieuwe wereld voor haar open geloof ik.

Deze foto heeft Sabine in een gekke bui gemaakt, Saar vindt alles prima, als ze maar op de foto kan.

Vanaf januari gaan we weer op les, het heeft een hele tijd stil gelegen. We hebben wel nog een wandeling gedaan met de hondenschool, voor Saar op heel bekend terrein op de dijk langs het water.
Ik had verwacht dat ze het slik op zou gaan, maar in een groep van 13 honden koos ze ervoor om
bij mij te blijven. Ze liep wel met de andere honden los mee, maar kwam regelmatig even poolshoogte nemen.

 Het was wel een beetje koud, maar heel gezellig.

Nu Saar zo'n  7 maanden bij ons in huis is, kunnen we haar niet meer missen en hebben al vaak gezegd, waarom we niet eerder een hond hebben aangeschaft.

Maar ja, dan hadden we geen Saar gehad. :-)

Deze morgen, kon het vrouwke niet zo goed uit haar bed, heb daar in de winter wel meer last van.
In de winter brandt de houtkachel en staat de deur van de kamer naar de hal open, omdat het anders te warm wordt.
Zo ook deze morgen, Willy had Saar uit de bench gelaten en ze kwam even poolshoogte nemen waar het baasje was.
Ik hoor half wakker heel voorzichtig tik tik op het laminaat boven.
Doe mijn ogen open en daar staat Saar naast mijn bed, ook een hele goeie morgen.
Met een lach uit je bed stappen, de dag kan niet beter beginnen toch!


En als vaste afsluiter de twee maatjes op de bank, maar let goed op, Willy ligt als buffer tussen Saar op de bank en Miep op de leuning.
Ik moet er helaas ook bij vermelden dat het voor de rest geen verschil maakt Miep blaast en Saar blaft en ik sta er vaak als meneer agent tussenin.