Herfst in Walsoorden

Jeetje wat vliegt de tijd, het is weer al bijna eind van de maand.

Vandaag was het echt herfst weer bij ons, regen en wind, we gaan echt naar de winter toe.
Vanmiddag was het toch lekker om een toerke te maken,
Willy en ik in onze jassen aan, sjaals om en Saar in haar natuurlijke out-fit het weer getrotseerd.

Zelfs het zonnetje liet zich even zien.

Saar blijft het heerlijk vinden om langs het water te struinen en als het even kan de eenden de stuipen op het lijf te jagen.

Laat die bal nog maar eens komen, ik ben niet bang voor een nat pak.

 

 

 

Wacht op mij!!!!

 

 

We zijn verschillende mensen al lopend en op de fiets tegen gekomen en dat gaat steeds beter, Saar vliegt er niet meer achterna.

Ook het blijven gaat al stukken beter, al moet ik eerlijkheidshalve er wel bij zeggen, dat Saar haar dagen heeft, De ene dag doet ze het voorbeeldig en de andere dag praat ik volgens mij chinees, Saar kijkt ziet me staan en denkt "wacht maar even, ben nog even bezig "

 

 

 

Maar ze kan ook als een speer komen aanlopen.

 

 

 

 

We hebben voor Saar al een broekje gekocht, voor wanneer ze loops is, hilarisch de winkel belde





dat ze het broekje voor Meneer de hond binnen had en kon worden afgehaald.
Sabine aan de telefoon, voor wie voor mijn Pa, maar die heet niet zo bent u niet mis.
We hebben Saar al een paar keer het broekje aan gedaan.
Brigitte, hoe doe jij dat met al die dames bij je in huis?

Op het veerplein heb je veel bosjes staan, Saar is dan helemaal door het dolle heen en komt ogen en neus tekort, ze wilt wel op veel plekken tegelijkzijn.
En luisteren ho maar! Pas op het eind van het veerplein, Het fluitje gepakt en haar terug gefloten.
Met haar tong half buitenboord komt ze dan voor zitten.

En wat doe je wanneer je thuis bent en afgespoeld, lekker chillen met Sabine en hoe kan het ook anders met Willy op de bank.

Door weer en Wind

Vanavond samen met de buurtje hebben we ons rondje, deze keer 6,5 km gewandeld.
Echte "Die Hards".
Gekleed in onze regenjassen en paraplu en met zaklamp op weg, er zijn toch veel stukjes waar
het echt donker is bij ons op de dijk en in de polder.
Saar loopt dan ook niet ver weg.
Ze heeft zelfs op het veer plein los gelopen en daar zitten veel konijntjes, maar ze bleef bij ons in de buurt.
Morgen heb ik weer een gesplitste dienst en probeer ik met Saar weer eens over het strand naar Perkpolder te lopen, kan ze weer eens lekker uitlopen.

Nu nog een filmpje, toch wel een voordeel een nieuwe computer op het oude ding heb ik deze filmpjes nooit kunnen zien.

Het laat duidelijk zien wie er in huize menu de baas is. :-)

Saar is al een half jaar bij ons.

Times Flies.

Ja 29 april kwam er een klein hummeltje ons leven binnen gewandeld en nu een half jaar later, weten we niet beter en kunnen we ons leven niet meer voorstellen zonder Saar.

Nu we een nieuwe computer hebben, hebben de heren van de automatisering een heleboel filmpjes en foto's van Saar terug gezet. er zat een filmpje bij, wat ik nu ook voor de eerste maal hebt gezien.
Het is van de eerste week dat we Saar bij ons hadden.

Zo Lieeeef toch.

Dit filmpje is van weer een week later, Saar is Miep aan het uitdagen en is daar nooit meer mee gestopt. :-)

De foto's zijn van de laatste puppy les en Sabine is mee gegaan en ze deed het niet verkeerd.

 

 

Vandaag is een nichtje met het syndroom van down op visite geweest, zij is zo dol op Saar.
En als er gelegenheid is komt ze naar ons en wilt ze met Saar wandelen.
Nu hadden we vanmiddag de pech dat het regende.
We hebben de ergste bui afgewacht en zijn daarna toch nog naar de dijk gewandeld.
Het ging prima, Saar hield Axana in de gaten en keek vervolgens nog met een oog naar mij.
Saar liep netjes met Axana mee en ging braaf zitten, zodat Axana haar een beloning kon geven.
Ik heb hier geen foto's van,maar zal dat zeker de volgende keer doen.
Het zegt veel over Saar, ze past zich zo goed aan de situatie aan. We zijn super trots op haar.