Yes, uit pure frustratie een nieuw blog aangemaakt, gaat goed zo oef.

Waar zal ik mee beginnen er is sinds mijn eerste verhaal zoveel gebeurd.

Op de camping 14-06-2012

Hier is ze dan, Saar groeit als kool en is helemaal in ons gezin gesetteld.
Ze heeft haar eigen plekje zowel binnen als buiten.


Willy





en ik vinden het allbei heel leutig om met Saar op schoot te kroelen.

Wij vinden het allemaal een lief hondje en met ons vele andere, wij krijgen regelmatig het complimentje wat

een mooi hondje.

Op de camping was het verplicht dat de hond aangelijnd werd, Saar maakte er geen probleem van om aan een lijn te zitten.

Haar lijn werd aan een spandband geknoopt en met een haring vast gezet, zo kon ze toch wat rond lopen en gaan buurten.

Wij waren met een groep van 24 personen en 3 honden en dat ging wonderwel super goed.

Wij hebben Saar voor de eerste maal in de Grevelingen laten zwemmen, ze vond het niet echt geweldig, ik had zelf het gevoel dat ze heel snel naar kant wilde en meer plonste dan zwom.

Het was een heel stuk uit de kant voordat Saar geen grond meer onder haar poten voelde.

Maar eenmaal uit het water in het zand vond ze een feest, ik wist niet dat een hondje dat zwart wit was binnen enkele minuten totaal grijs was. Het was kostelijk om naar te kijken.

Dit lijkt meer op een zandhaas dan een hond.



Ik heb me nooit kunnen voorstellen dat je zo blij wordt van de capriolen die Saar en ook onze Miep (de poes) uithalen.

Deze twee komen langzaam tot elkaar, van Miep haar kant soms nog met veel geblaas waarop Saar enthousiast terug blaft.

Maar ze maken er ook al een spel van, eerst rent Saar achter Miep en dan visa versa.

Miep weet saar ook goed te verassen door plots van tussen de struiken te komen en ze kan Saar

wanneer die in de ren buiten is heerlijk uitdagen, door op het muurtje te kijken, van ik ben lekker hier

en je kan niet bij me.

De puppyles is voor mij nog het moeilijkst, ik wil zo goed mijn best doen, dat ik dingen door elkaar haalt

ja en wat doe je dan als Saar zijnde, je eigen ding. Thuis heb ik Saar een op een en hebben we aandacht voor elkaar. Op les wordt ze teveel afgeleid door de andere honden en weet ik niet altijd haar aandacht te vangen. Dus wie leert het meest op de les Ikke dus.







Hier genieten wij samen van.