Saar gaat in bad.

Wat gaan de weken toch snel, ze gaan open en dicht.

Dit is Saar haar lievelings plekje om te jagen spelen en heel hard te lopen.

Saar is inmiddels een dikke 6 maanden oud, weegt 13.8 kg en heeft een energie voor tien.

In de vroege uurtje  zo rond 6.45 uur trekken Saar en ik al naar de dijk, naar gelang het tij, eb of vloed
lopen we tot de "de dam van het ouw oord" en terug, is het laag water, dan speelt Saar het liefst op het strand.
Op zaterdag en zondag is het wel een uurtje later dat we ons ochtend rondje doen.
In de week, wanneer ik naar het werk ga, kom ik tussen de middag naar huis en laat Saar uit en eten we samen.
Jeffrey laat Saar om 16.00 uur uit en om 17.00 uur ben ik thuis. Dit is op maandag en dinsdag.
Op woensdag , donderdag en vrijdag is het wisselend, maar dan is Saar nooit heel de dag alleen en wordt er op het strand gespeeld of een kleine ronde gelopen circa 30 minuten.
Echter 's avonds  wordt er na het eten opgeruimd en dan weet Saar al dat we de grote ronde gaan doen.
Dat is ongeveer 1 uur tot 1 1/2 wandelen (lees vooral ook door het zand (slik) banjeren).
Ze zit er helemaal klaar voor, geduldig de riem aan met een flitsend blauw lichtje en daarna op pad.
voor Saar mag het altijd laag water zijn.





Dit is mijn speel terein.


Als we op de dijk komen kijk ik altijd eerst of er geen mensen zijn, zo niet mag Saar los lopen en anders loopt ze aan de lijn, totdat ze op de plek komt waar ze op het zand de vrije loop heeft.
De meeste mensen willen hun hond proper houden, Saar mag graag vies worden. En zo heeft ze heel het strand voor zich alleen, wat wil je nog meer als hond, de ruimte en af en toe een eend of meeuw die een spelletje met je wilt spelen. Saar kan al zo hard lopen, die hou ik echt niet meer bij.
Ze verdwijnt in vliegende vaart en kijkt af en toe om, waar ik ben. En ik banjer net zo vrolijk met mijn
rubberen laarzen langs het water richting Perkpolder. Saar komt zelf terug of ik roep haar en beloon haar.
We hebben het allebei naar de zin.

Af en toe denk ik wel eens, als er nu maar niet van die "groene heren "komen kijken en die zeggen, dat Saar niet meer los mag lopen om achter de vogels aan te gaan.
Maar wanneer deze heren zeggen ( is echt gebeurt hoor) de dijk wordt afgesloten ivm het broeden van de vogels, weten deze mannen niet dat het stuk strand/dijk waarover ze het hebben 2 x per dag onder water staat ivm eb en vloed. Hoe slim kan je zijn :-)
Ze hebben de afsluiting inmiddels terug gedraaid.

Maar ja Saar wordt soms wel heel erg vies van in het slik te lopen, ik probeer haar voor de dam van Perkpolder, nog even te laten zwemmen en dat gaat 9 van de 10 keer prima.
Vorige week niet helemaal, ze had netjes gezwommen en kwam proper de steiger op, prima niets aan de hand, totdat ze er langs de andere kant er net zo vrolijk weer afliep en tot haar buik in de blubber stond.
Ik had ineens een grijs hondje ipv een zwart wit.
Thuis gekomen hond in een handdoek op gepakt en naar boven gedragen en in bad gezet.
Saar vond het prima, lekker lauw water om af te spoelen en daar kwam toch een hoop zand uit dat hondje.

Lekker afgespoeld, maar dan heb je een kletsnat hondje in een badkamer staan, je kan het al raden zeker,
Saar nat, Sabine nat, ik nat en de badkamer nat.
Hebben we de volgende keer anders gedaan. Willy heeft een buiten douche gemaakt,, niet lachen hoor, met een thermostatische kraan, Saar wordt nu met lauw water heerlijk buiten afgespoeld, blijft de badkamer tenminste droog.

En wat doe je als hond wanneer je weer properkes gewassen ben, heerlijk op de bank bij het baasje en dat noemen ze dan een honden leven.